Επικοινωνία και Δημόσια Διπλωματία της ΕΕ

Διδάσκων: Χρήστος Φραγκονικολόπουλος

1. Γενικά

2. Στόχοι του μαθήματος

Ο στόχος του μαθήματος είναι να εξετάσει πως και γιατί ενισχύεται η επικοινωνιακή διαλεκτική διάσταση της ευρωπαϊκής δημόσιας διπλωματίας. Σε ποιο βαθμό και γιατί η αυξανόμενη αλληλεξάρτηση, καθώς και η μεγαλύτερη πρόσβαση σε πηγές ενημέρωσης, ενισχύουν τη ζήτηση για λογοδοσία και διαφάνεια; Και σε ποιο βαθμό οι νέες μορφές επικοινωνίας και ενημέρωσης αλλάζουν το ρόλο της παραδοσιακής δημόσιας διπλωματίας, ενισχύοντας και το ρόλο της κοινωνίας πολιτών; Σε ποιο βαθμό η επικοινωνία μέσω του διαλόγου απαιτεί από τα κράτη και τους διεθνείς οργανισμούς να ξεπεράσουν τις στενόμυαλες θεσμικές ανησυχίες και προτεραιότητές τους και να στρέψουν την προσοχή τους προς την παροχή δημόσιων αγαθών, καθώς και την επίλυση παγκόσμιων προβλημάτων;

Ειδικότερα, και δεδομένου ότι η δημόσια διπλωματία επικεντρώνεται κυρίως στη σφυρηλάτηση πολιτισμικών και εκπαιδευτικών δεσμών και σχέσεων, και στην προώθηση συγκεκριμένων αξιών, αλλά όχι πολιτικών, βασικός στόχος του μαθήματος είναι να διερευνήσει πως τα κράτη-μέλη, θα μπορούσαν επαναπροσδιορίζουν  τη δημόσια διπλωματία της ΕΕ κατά δύο κρίσιμους τρόπους. Πρώτον, να την κατευθύνουν στην ενασχόληση με τα πιο σημαντικά εσωτερικά και εξωτερικά ζητήματα και, δεύτερον, προς την ανάληψη και αξιοποίηση διαλεκτικών διαδικασιών, με στόχο να (α) ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τη συμμετοχή της κοινωνίας πολιτών αναφορικά με τα κυρίαρχα, θεμελιωδώς πολιτικά, ζητήματα της σημερινής εποχής (περιβάλλον, ανάπτυξη, τρομοκρατία κ.ά.) και να (β) ενισχύσουν τόσο τη νομιμοποίηση και αποδοχή, όσο και την αποτελεσματικότητα της ΕΕ στη διαχείριση των σημερινών προβλημάτων.

3. Προσδοκώμενα αποτελέσματα

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριές, θα είναι σε θέση να κατανοήσουν πως η διαμόρφωση μιας στρατηγικής διαλεκτικής επικοινωνιακής δημόσιας διπλωματίας, μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και να έχει τρεις συγκεκριμένες λειτουργίες:

(α)  να δημιουργήσει χώρο για την ανάδειξη εναλλακτικών θεωριών πέραν των κυρίαρχων παραδειγμάτων, με στόχο να διαμορφώσει ευνοϊκό έδαφος για τις εναλλακτικές, ενδεχομένως πρωτοποριακές πολιτικές που θα ακολουθήσουν,

(β)  να λειτουργήσει προς την κατεύθυνση των υφιστάμενων πολιτικών, καθιστώντας τες αποτελεσματικότερες, και

(γ)  να ασκήσει κριτική στις τρέχουσες πολιτικές και να συζητήσει νέες πορείες δυναμικής δράσης.

4. Μέθοδοι διδασκαλίας

1. Διαλέξεις, ανοικτές συζητήσεις, ομαδικές παρουσιάσεις και ατομικές βιβλιογραφικές εργασίες.
2. O φόρτος εργασίας ανέρχεται σε 300 ώρες, με 30 ώρες διδασκαλίας, 150 ώρες στην μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας καθώς και στην προετοιμασία και παρουσίαση ομαδικών/συλλογικών project, και 110 ώρες στην προετοιμασία και παράδοση εργασιών.

5. Ενδεικτική βιβλιογραφία

European Public Diplomacy: Soft Power at Work, 2013 Palgrave Macmillan, Editors: Mai’a K. Davis Cross and Jan Melissen

The Messages and Practices of the European Union’s Public Diplomacy, The Hague Journal, 2010, Vol 5: 286-287

European Union Public Diplomacy: The Need for a New Frame, 2011, Marina Litvinsky, VDM Verlag Dr. Müller

European Infopolitik: Developing EU Public Diplomacy Strategy Philip Fiske de Gouveia with Hester Plumridge Preface by Stephen Twigg November 2005, Foreing Policy Centre

The Challenge of Public Diplomacy for the European External Action Service, Aurélie Courtier, EIPA Maastricht, 2011

EU Public Diplomacy, https://publicdiplomacy.wikia.org/wiki/EU

The role of public diplomacy in the promotion of the European Union brand, Studia Humanitatis, 2017.

Communicating (in)Security: A Failure of Public Diplomacy? Juliet Lodge, 2006,  http://aei.pitt.edu/7403/2/7403.pdf

“Public Diplomacy: How to think about and improve Greece’s neglected component of foreign policy in times of economic crisis”, Place Branding and Public Diplomacy, Christos Frangonikolopoulos, 2012, 8(3):185-193.

“Global civil society and deliberation in the global age”, Int. J. Electronic Governance, Christos Frangonikolopoulos, 2012, 5: 11–23.

“Reinforcing global legitimacy and efficiency: the case for strategic discursive public diplomacy”, Global Discourse, Christos Frangonikolopoulos, 2014, 4: 47-69.

Refocusing Public Diplomacy”, Diplomacy & Statecraft, Christos Frangonikolopoulos, 2012, 23:728–745